Oszczędność czasu jest często decydującym argumentem przy wyborze technologii, zwłaszcza jeśli dotyczy prac budowalnych prowadzonych w centrach miast i związanych z nimi utrudnień. Przenosząc znaczną ilość procesów z placu budowy do fabryki producenta, wydatnie skracamy czas zabudowy kluczowych elementów infrastruktury torowej. Zamiast kilku tygodni koniecznych m.in. do dojrzewania warstw betonu, potrzebujemy kilku dni, by zabudować rozjazd czy przejazd i zintegrować go z nawierzchnią drogową (pasy autobusowo-tramwajowe, ronda, skrzyżowania drogowo-kolejowe, terminale przeładunkowe, przejścia dla pieszych czy przejazdy rowerowe). Ważnym aspektem jest też fakt skrócenia prac potrzebnych przy wymianie części stalowej rozjazdu. Możliwość wyciągnięcia zużytej konstrukcji stalowej, bez naruszenia płyty żelbetowej, a następnie szybkiego ułożenia nowego rozjazdu w kanałach szynowych, daje olbrzymią przewagę naszej technologii.

Konstrukcje prefabrykowane charakteryzują się wydłużoną trwałością. Wynika to z faktu wykonania ich w ściśle kontrolowanym otoczeniu fabrycznym, niezależnym od czynników zewnętrznych (np. opady) z zachowaniem dużo większej dokładności dotyczącej operacji, wymiarów, czasów itp. Uzyskiwany w ten sposób prefabrykat ma bardzo wysoką jakość początkową. Przy zachowaniu najwyższych standardów montażu uzyskujemy więc rozjazd, układ torowy lub cały węzeł rozjazdowy doskonale zintegrowany z jezdnią i przystosowany do długotrwałej, bezpiecznej eksploatacji.

Istotnym atutem prefabrykowanych rozjazdów i przejazdów jest ujednolicenie stosowanych technologii zabudowy - zarówno prostych odcinków torowisk, jak i węzłów rozjazdowych. Dzięki temu na bardzo długich odcinkach jesteśmy w stanie stosować te same procesy budowlane i utrzymaniowe. Wpływa to korzystnie na sposób organizacji prac oraz ich długość, na ograniczenie problematycznych wykonawczo i eksploatacyjnie punktów styku różnych technologii, a w konsekwencji na związane z nimi wydatki.

Licząc koszty w całym cyklu eksploatacji prefabrykowanego rozjazdu czy przejazdu, uzyskujemy istotne oszczędności. Przy zastosowaniu technologii CONTRACK na etapie prac budowlanych odpadają operacje i roboczogodziny niezbędne do wykonania betonowego podlewu w technologii „na mokro”, prac związanych z dopasowaniem, mocowaniem konstrukcji rozjazdowej do wylanej płyty oraz wytwarzaniem warstwy wierzchniej (beton, asfalt, kostka brukowa).
Kluczowe oszczędności pojawiają się w trakcie eksploatacji całego prefabrykatu. Jako że trwałość płyty betonowej jest około trzy razy większa niż stalowej konstrukcji rozjazdu, możliwość wymiany tej ostatniej bez naruszenia struktury żelbetowej oznacza, że w cyklu życia naszych płyt prefabrykowanych można zamontować w sprawny sposób aż trzy rozjazdy, redukując koszty i czas każdorazowego konstruowania podlewu betonowego.

Istotnym kryterium przemawiającym za technologią CONTRACK pozostają szeroko pojęte koszty ukryte, towarzyszące realizacjom inwestycji lub remontów infrastruktury torowej - koszty, które ponosi właściciel, lokalna społeczność, a także organizator transportu publicznego. Wśród nich wyróżnić należy przede wszystkim wydatki zawiązane z organizacją objazdów dla kierowców pojazdów indywidualnych oraz utrzymywaniem komunikacji zastępczej. Sprawna zabudowa lub wymiana prefabrykatów rozjazdów tramwajowych znacząco skraca czas stosowania kosztownych i czasochłonnych zastępczych rozwiązań komunikacyjnych, generując istotne oszczędności i zmniejszając społeczną uciążliwość procesów budowlanych.